De tussentijd … daar zijn we tussen kerst en nieuw in aanbeland. Het is een tijd van even terug kijken naar wat er geweest is en ook al afwachten wat er nog komen zal. De fondueschotel, kroketten, belegde broodjes .. (of wat er ook te verorberen viel) zijn nog niet helemaal verteerd en we moeten ons al bezighouden met een nieuw weekend van festiviteiten. We hopen en wensen dat u het allemaal goed hebt doorstaan.
Die tussentijd deed me denken aan de periode tussen het overlijden van een geliefde en het afscheidsmoment. In die periode komt er ook heel wat op ons af: niet alleen de praktische beslommeringen, maar ook die intense gevoelswereld … Het is vaak als een douche: soms met warme stralen van herinneringen, verhalen en anekdotes … soms met koud water wanneer de hardheid van het afscheid ons met die koude werkelijkheid confronteert.
In enkele dagen tijd gaan zoveel gevoelens door ons hoofd. Er is verdriet, angst, kwaadheid … en alle varianten daartussen spreken zeker mee! Er is ook dat medeleven van familie en vrienden die je met de beste bedoelingen alle steun en warmte geven. Soms is ook dat er even teveel aan. Mensen reageren geschokt en verdrietig, weten met zichzelf geen blijf. Ondertussen zijn er heel wat zaken te regelen voor de afscheidsdienst. Wie wordt uitgenodigd? Willen we zelf een inbreng in de dienst of laten we het over aan de professionals? Wordt het begraven of cremeren? Er moet heel veel gezegd worden of is het misschien beter om net niet te veel te zeggen? Heel die tussentijd is een spannende tijd waar eigenlijk geen tijd genomen kan worden om stil te vallen. Het verwerken van het verdriet gebeurt dan ook pas later.
Frappant was een gehoorde uitspraak deze week: ‘We hebben geen tijd om een afscheidsdienst te houden. Het zou net op de dag van oudejaarsavond zijn en dat gaat niet.’ Het sneed door merg en been. Een mens van vlees en bloed met wie je al die tijd hebt samengeleefd … iemand met wie je lief en leed hebt gedeeld. Geen tijd om een afscheidsmomentje te houden … voor hen geen tussentijd.
Straks wensen we elkaar alle goeds. We hopen op vrede en medemenselijkheid. We willen warmte geven in moeilijke dagen. De nieuwjaarsbrieven liggen al klaar. Met guitige blik worden ze verteld … in de stiekeme hoop op een pakje of een centje. De tussentijd doet ons mijmeren en vooruitkijken. Het geeft ons de tijd om terug te blikken op wat gebeurd is, waar het anders of misschien beter kon … Het vertelt ons ook over al die toffe, leuke, memorabele en hilarische momenten die we voor altijd willen vasthouden. Het doet ons plannen smeden, nieuwe verwachtingen creëren, bucketlijstjes opstellen en hopend af te werken, misschien wel goeie voornemens te formuleren … We zien de toekomst tegemoet.
Tussen kerst en nieuw is het wat stiller, ingetogener … om te bezinnen en te mijmeren. Het geeft ons te tijd om te bekomen en de tijd om voor te bereiden. Net als die dagen tussen het heengaan en het afscheid. Daarna is het even uitblazen en uitzien naar de nieuwe morgen, de andere tijd … een tijd waarin we glimlachend onze geliefden herdenken. De tussentijd … een wondermooie tijd voor wie de tijd neemt om er even bij stil te staan. Vanuit Praktijk De Krachtoase wensen we u niet alleen een bijzonder mooi en gezond jaar, maar ook de tijd om te mogen en kunnen stilstaan bij wat was, wat is en wat komen zal … Zalig en gelukkig Nieuwjaar! (DJM)